Download het voorbeeldwerkboek
Deze zelfstudie laat zien hoe u de Excel SUM-functie in Excel om getallen toe te voegen.
SUM Functie Overzicht
De SOM-functie Telt getallen bij elkaar op.
Om de SUM Excel-werkbladfunctie te gebruiken, selecteert u een cel en typt u:
(Let op hoe de formule-invoer verschijnt)
SOM-functie Syntaxis en invoer:
1 | =SOM(getal1,getal2) |
nummer 1 - Twee of meer getallen, gescheiden door komma's, of een reeks getallen.
Wat is de SOM-functie?
De Excel SOM-functie retourneert de som van een reeks waarden. Deze waarden kunnen getallen, celverwijzingen, celbereiken, constanten of arrays bevatten.
Hoe de SOM-functie te gebruiken
U gebruikt de Excel SOM-functie als volgt:
1 | =SOM(C3:C14) |
Hier hebben we SUM verteld om alle waarden in cellen C3:C14 bij elkaar op te tellen, die laten zien hoeveel babymeisjes in elk decennium "Karen" werden genoemd. SUM retourneert 986.009.
Een paar punten om in gedachten te houden:
- SUM negeert cellen met tekst
- SUM negeert lege cellen
- Als een cel in het bereik een foutwaarde bevat, retourneert SUM ook een fout (gebruik AGGREGATE<> als uw cellen fouten bevatten)
SUM gebruiken op meerdere bereiken
Stel je nu voor dat je de som wilt van alle baby's met de naam Karen, jongens en meisjes. Een manier zou zijn om eenvoudig uw bereik uit te breiden om beide kolommen te dekken:
1 | =SOM(C3:D14) |
Maar wat als de cellen niet netjes naast elkaar stonden, zoals in het onderstaande voorbeeld?
In dit geval kunt u gewoon een tweede bereik aan de functie toevoegen, gescheiden door een komma:
1 | =SOM(C3:C14,E3:E14) |
Dit levert ons totaal op van 988.780 Karens.
Elk van deze bereiken worden 'argumenten' genoemd. U kunt maximaal 255 argumenten definiëren in de SOM-functie.
SUM telt verborgen en gefilterde cellen
Stel je voor dat je een snelle Karen-vergelijking wilt maken, een eeuw uit elkaar. Dus je hebt de gegevens gefilterd om alleen de jaren 1900 en 2000 weer te geven.
Zie het voorbeeld hieronder:
Zoals u kunt zien, retourneert SUM hetzelfde resultaat. Ook al zijn de andere rijen verborgen, SUM bevat ze nog steeds, omdat ze binnen het bereik vallen dat we hebben gedefinieerd.
Als u een som wilt berekenen, maar geen verborgen of gefilterde cellen wilt tellen, gebruikt u in plaats daarvan de AGGREGATE-functie <>.
SOM een hele kolom of rij
In de bovenstaande voorbeelden hebben we een vast celbereik gespecificeerd om op te tellen. Maar als u in de toekomst gegevens aan uw spreadsheet moet toevoegen, moet u uw SUM-functies blijven bijwerken om ervoor te zorgen dat ze alle gegevens bevatten.
Een manier om dit te omzeilen is om de hele kolom (of rij) op te tellen. Je doet het als volgt:
1 | =SOM(C:C) |
Pas op - dit zal alle numerieke waarden in de hele kolom SOMMEN. Zorg ervoor dat de kolom geen gegevens bevat die u niet wilt opnemen.
Als u een rij wilt SOM, geeft u het rijnummer als volgt op:
1 | =SOM(2:2) |
SOM in de statusbalk
Excel toont heel handig de som van elk geselecteerd numeriek bereik in de statusbalk, onderaan het venster onder uw werkbladtabbladen.
In tegenstelling tot de SOM-functie bevat de som in de statusbalk echter GEEN verborgen en gefilterde cellen, zoals u hier kunt zien:
De statusbalk toont u ook de telling en het gemiddelde van het geselecteerde bereik - erg handig als u snel een statistiek wilt controleren.
AutoSom
Heel vaak wil je een rij 'Totaal' onderaan je tabellen toevoegen. Excel biedt een gemakkelijke manier om dat te doen, genaamd AutoSom.
Selecteer eenvoudig het bereik dat u wilt optellen, klik op het tabblad "Formules" en klik vervolgens op "AutoSom" in het gedeelte "Functiebibliotheek".
Excel voegt automatisch een SOM-functie toe aan de onderkant van elke kolom in uw bereik, met de som voor die kolom.
Om de zaken nog sneller te maken, kunt u gewoon de AutoSum-sneltoets gebruiken: druk tegelijkertijd op Alt en de toets is gelijk aan =.
SOM in Google Spreadsheets
De SOM-functie werkt in Google Spreadsheets precies hetzelfde als in Excel:
SUM Voorbeelden in VBA
U kunt ook de SOM-functie in VBA gebruiken. Type:toepassing.werkbladfunctie.som(getal1,getal2)
Voor de functieargumenten (getal1, enz.), kunt u ze ofwel rechtstreeks in de functie invoeren, of variabelen definiëren om in plaats daarvan te gebruiken.
Keer terug naar de lijst met alle functies in Excel